Yeniden Başlamanın Tereddütü

“Yeniden başlama”nın büyüsüne ve heyecanına kapılacak kadar tez canlı değilim. Bilakis ‘yeniden başlanılan’ her işin, daha önce başlanılmış ama hedefine ulaşılamamış veya ulaşılsa bile elden kaçırılmış türden olacağını bilirim.

Yeniden başlamak, başarısızlığın akabinde ortaya çıkan bir durumdur ancak. Ortada bir başarısızlık varsa, yeniden başlamanın mantıklı bir izahı olabilir mi? Nedir başarısız olunduğu halde kişiyi yineleme işine sürükleyen? Yenilen pehlivan güreşe doymazmış diyerek cevaplayabiliriz belki bu soruyu. Ama bunun bizi tatmin etmeyeceği açık. Peki ya ümit? İnsanların ümitvar oluşu bir gerçek olsa da ümit de hiç şüphesiz zamanla söner.

Her ne kadar tembel insanların varlığı inkar edilemese de insanlar genel olarak ‘fiil’ işlemeden duramaz. Hep bir şeyler yapmak isteriz yani. Zira bizzat fiilin kendisi sonu ne olursa olsun kişiyi ‘oyalar.’ Dolayısıyla bu insanlar için yeniden başlamak diye bir şey yoktur. Onlar sonuç odaklı olmadıkları için sadece gerekli olanı yapmaya odaklanırlar. Bir iş yaparken geçmişte ne olduğuna takılıp kalmadıklarından yeniden başlamanın tereddüdünü yaşamazlar. Etraftan duydukları ‘boşuna uğraşma bir halt olmaz’ sözlerine de aldırmazlar bittabi.

Sanki daha önce denenmiş şeyleri tekrar ediyormuşuz gibi görünse de biz, yapılması gerekeni yapıyoruz. Bizim için önemli olan, ilkelerimizi elden bırakmadan sahada kalabilmek. Hakkı tutup kaldırmak, hakkı haykırmak. Haykırıldığı halde duyması gerekenler hakikate kulak vermiyor diye dövünüp ah vah edecek kadar da saf değiliz. Sayımızın kaç olduğunun da bir önemi yok; ne de olsa herkes kendinden mesul, ben buradayım, peki sen neredesin?

Mustafa YILDIRIM
Mil Maarif-Sen
İnegöl İlçe Temsilcisi